Week 6 is ingegaan. De maatregelen voor de dichte scholen en het thuiswerken zijn verlengd tot en met 28 april. We hebben er al ruim een maand Corona quarantaine opzitten. Althans we mogen nog blij zijn met de regels hier in Nederland van het RIVM, want in andere Europese landen is een echte lockdown gaande. Ik moet zeggen, ik vind het lastig worden. Hoe zit dat met jou?
LIVE
De eerste weken gingen nog wel. Even wennen, maar nu is het nieuwe er wel af. De piramide van Maslow wordt helderder dan ooit. Ja we hebben primaire behoeften. We hebben onderdak, eten, drinken en we voelen ons in huis nog veilig. Maar dan gaan we omhoog. Behoefte aan zekerheid. Ehh nee dat hebben we niet. Nog verder omhoog (het midden pas), behoefte aan sociale contacten. En daar hebben we het cruciale punt te pakken. Ja ik ZOOM wat af met vrienden. Ja ik spreek jullie nog live in mijn praktijk of online. En ook de mensen uit mijn netwerk zie en spreek ik online. Ik praat live met mijn buren en telefonisch met mijn ouders. Maar toch mis ik iets. Ik kan niemand aanraken.
TELEFOON
Ken je dat beeld van een verjaardag of etentje en dat het gros van de mensen dan op zijn telefoon zit. Te appen. Met andere mensen dan degenen die daar aanwezig zijn. Wat zouden die mensen er nu voor over hebben om hun telefoon in te leveren en gewoon fysiek, live contact te hebben met de mensen die IN de kamer lijfelijk aanwezig zijn? Ik denk een hoop. Ik ben niet verslaafd aan mijn telefoon. Sterker nog, ik gebruik hem voornamelijk voor Spotify, het weer opzoeken en wat mail checken, dus voor mij zou het een makkie zijn. Maar ik denk dat een hoop mensen zich nu realiseren hoeveel waarde ze hechten aan echt, live contact. Hoe zit dat bij jou? Welke zaken worden voor jou opeens helder nu we ons gedrag gedwongen moeten aanpassen?
OPGESTROOPTE MOUWEN
Van de week was er een geluksprofessor op TV. Wat krijg ik toch de kriebels van zo’n term. Maar goed. Hij had het over hoe belangrijk hoop nu is. En dat hoop eigenlijk optimisme is met opgestroopte mouwen. Het bleef in mijn hoofd hangen. Waarom vroeg ik me af. Omdat ik het er niet mee eens ben realiseerde ik me dagen later. Sterker nog als ik toch moet kiezen dan is het wat mij betreft precies andersom. Hopen is passief. Hopen is wachten op betere tijden. Hopen is belangrijk, zeker, je moet de hoop niet verliezen, maar hoop maakt geen enkele relatie met jouw eigen aandeel in de situatie. En daar wringt wat mij betreft de schoen.
Ik zie dan ook liever optimisme als hoop met opgestroopte mouwen. Niet passief, maar actief. Wat kan JIJ doen? Hoe ga je hetgeen je hoopt verwezenlijken? Nu in Corona tijden, maar ook hierna natuurlijk. Mensen worden het gelukkigst van andere mensen. Niet van het thuis zitten met al je materie. Je grote huis met veel apparatuur. Je verwarmde zwembad, je mooie tuin, je koelkast vol lekker eten. Het is fijn. Maar het maakt je niet gelukkig. Je zit er alleen of met je partner of gezin, maar je kan niets delen met vrienden of familie. Dat besef wordt in deze tijd alleen maar duidelijker.
MARATHON
Ik ben heel blij met mijn fijne huis en ben heel dankbaar dat we gewoon nog naar de winkels kunnen als we wat nodig hebben. Maar ik word toch het gelukkigst van het feit dat ik een praatje heb gemaakt met mijn buurman van 78 jaar of een boodschap mee kon nemen voor de oude mevrouw verderop die net geopereerd is. Ik ben blij als ik net een ZOOM sessie met vrienden heb gehad, maar snel erna weer verdrietig dat we elkaar niet kunnen knuffelen en niet mogen dansen samen. Ja het wordt zwaarder naarmate de weken verstrijken. En het wordt een marathon. Geen sprint. Niet nog even het laatste stukje doorzetten. Nee we moeten op zoek naar die lange adem.
De ene dag voel je hem. En de andere dag niet en dep je de tranen van je kin. Uit onmacht. Angst of verdriet voor wat komen gaat. Uit onzekerheid of onwetendheid over hoe jij hiermee om moet gaan de komende weken. Maanden. Lieve zorg goed voor jezelf in deze tijd. Sta stil bij wat je ècht belangrijk vindt in het leven. En onthoud dat, zodat je straks als alles weer mogelijk is je ook echt dat verschil gaat maken.
KOM IN ACTIE
Maak nu al een actieplan. Tijd over? Claim dan nu nog je plekje om online in de komende weken jouw onrust om te zetten in little happiness. En als we dan straks weer naar buiten mogen dan heb jij jouw plan van aanpak gereed. Wat een opgeruimd gevoel geeft het om te weten dat je klaar bent voor die schone lei die eraan komt. Die nieuwe tijd. Die nieuwe fase van je leven. Het after Corona tijdperk. Het is cliché, maar waar deuren dicht gaan, gaan ook deuren open. En ook jij hebt invloed op welke deuren dat zijn.
Ik wens je alle gezondheid. Alle goeds. En hou vol.
Liefs Cynthia | Mira LifeCoach
PS Herken je de gevoelens die ik met je deel? Heb jij vriendinnen met wie je dit wel eens bespreekt**? Deel deze BLOG dan met ze. Weet dat je er niet alleen voor staat. We zijn allemaal maar mens. En niemands leven is perfect. Laten we ruimte creëren en elkaar helpen onze wereld een beetje mooier te maken.
** Heb je zin om deel te nemen aan onze gratis online community op FaceBook?
Uitgangspunt daarbij is: Zijn Wie Je Bent Dat Is Geluk.